- қолпай
- Қолпайым түсіп қала жаздады. жерг. Қатты қорықты, зәре-құты қалмады. Ойпырмай, зәре-құтым мұндай ұшпас. Қ о л п а й ы м т ү с і п қ а л а ж а з д а д ы (К.Ахметбеков, Ақдала, 2, 390).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.